اردک ماندارین

توضیحات

اردک ماندارین

یکی از زیباترین نژاد اردک شناخته شده در جهان، نژاد اردک ماندارین میباشد. زیستگاه اصلی این پرنده شرق آسیا بوده و به دلیل ویژگی های منحصر به فرد ظاهری، در رده پرندگان زینتی قرار گرفته است. وزن این نژاد حدود 430 تا 690 گرم بوده و دارای بدنی به طول 40 تا 50 سانتیمتر میباشد.

اردک ماندارین

اردک ماندارین اردکی است که گونه هایی از آن در شرق آسیا وجود دارد. اندازه این اردک متوسط، قد آن 41 تا49 سانتی متر و طول بال های آن بین 65 تا 75 سانتی متر است. به عنوان یک جاندار اهلی میتوان آن را نزدیک به دسته اردک های جنگلی در آمریکای شمالی دانست.

نر بالغ این پرنده بسیار زیبا و قابل توجه است. دارای منقار و صورت مایل به قرمز و یک هلال بزرگ سفید بالای سر است. در اطراف صورتش نیز مو دارد.سینه ی این پرنده، بنفش با دو خط سفید عمودی است. دو طرف آن قرمز و در پشت نیز دم نارنجی رنگ دارد. ماندارین ماده شباهت زیادی به ماده اردک جنگلی دارد با حلقه چشم سفید که یک خط از چشم تا پشت آن کشیده شده است.

هر2 پرنده تاج دارند اما تاج در پرنده ی نر بیشتر مشهود است. مانند بیشتر گونه های اردک، نر در فصل جفت گیری پرهایش ریخته و شیبه به اردک ماده میشود اما با این حال میتوان آن هارا از طریق منقار درخشان  زرد-نارنجی  و خط چشم کم رنگ و عدم وجود تاج (کاکل) در ماده از یکدیگر تشخیص داد. جوجه اردک های ماندارین از نظر ظاهری تقریبا شبیه به جوجه اردک های جنگلی و جوجه  اردک های وحشی هستند اما با خط چشمشان از اردک های وحشی و جنگلی تمییز داده میشوند. خط چشم اردک های وحشی و جنگلی فقط دور چشمشان است در حالی که خط چشم اردک های ماندارین از چشم تا دمشان  امتداد یافته است.

البته اردک ماندارین سفید رنگ نیز وجود دارد که ناشی از جهش ژنتیکی می باشد. با وجود اینکه ریشه این جهش ژنتیکی مشخص نیست، این طور تصور فرض شده که جفت گیری مداوم پرندگان با نسبت خانوادگی مشابه و همچنین اصلاح نژاد منجر به کمتر شدن ترکیبات ژنتیکی و در نتیجه ایجاد مشکلات ژنتیکی مانند آلبانیسیم گردیده.